Dava; 4 Temmuz İlköğretim Okulu 1. Sınıf öğrencisi olan davacının okul bahçesinde tenefüs sırasında aynı okulda 8. sınıf öğrencisi olan İ.K ve N.C.K tarafından cinsel istismara uğraması olayında davalı idarenin kusuru bulunduğundan bahisle 100.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesince, 8 yaşında olan kız öğrencinin aynı okulda öğrenci olan 8. sınıf öğrencileri tarafından tenefüs saatinde okul bahçesinde cinsel istismara maruz kalmasında okul binası ve bahçesinde güvenliğin sağlanması için gerekli denetimi sağlamayan okul idaresinin kusurunun bulunduğu, bu nedenle duyulan elem ve üzüntünün karşılığı olarak takdiren 50.000,00 TL manevi tazminatın davalı idareye başvuru tarihi olan 28/11/2011 tarihinde itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı idare tarafından davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Manevi tazminat, malvarlığında meydana gelen bir eksilmeyi karşılamaya yönelik bir tazmin aracı değil, manevi bütünlüğün zedelenmesi nedeniyle hükmedilen bir tatmin aracıdır. Manevi zararın başka türlü giderim yollarının bulunmayışı veya yetersiz kalışı manevi tazminatın parasal olarak belirlenmesini zorunlu kılmaktadır. Manevi tazminat olay nedeniyle duyulan elem ve ıstırabı kısmen de olsa hafifletmeyi amaçlar. Belirtilen niteliği gereği manevi
tazminatın, zenginleşmeye yol açmayacak şekilde belirlenmesi gerekmekte ise de, tam yargı davalarının niteliği gereği takdir edilecek miktarın aynı zamanda idarenin kusurunun ağırlığını ortaya koyacak bir oranda olması gerekmektedir.
Olayda, mağdur öğrencinin aynı okulun 8. sınıf öğrencilerinden ikisi tarafından tenefüs saatinde okul bahçesinde cinsel istismara maruz kalmasında okul binası ve bahçesinde güvenliğin sağlanması için gerekli denetimi sağlamayan okul idaresinin kusurunun bulunduğu, davacının yaşının çok küçük olması, yaşadığı olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu raporu dikkate alındığında, Mahkemece takdir edilen manevi tazminatın, davacıların olay nedeniyle duydukları elem ve ıstırabı karşılayacak nitelikte olmadığı görülmektedir.
Bu itibarla, davacıların manevi tazminat isteminin kısmen kabulünde hukuki isabet bulunmamakta olup; Mahkemece, manevi tazminat isteminin tamamının kabulüne hükmedilmesi gerekmektedir.